دستیار اول کارگردان فیلم های سینمایی «اسرافیل» و «ایتالیا ایتالیا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود:صحبت های بنده بر اساس تجربه و تخصصی است که طی سالیان به دست آورده ام. من حاضر هستم با سند و مدرک به هر فردی که مخالف صحبت های بنده است اثبات کنم که اشتباه می کند. نکته دیگری که باید متذکر شوم این است که بحث بنده به هیچ دولت و حزب و گروهی ارتباطی ندارد و مربوط به تخصص سینما است چرا که برای ما منافع سینما و حق و حقانیت در اولویت است.

وی ادامه داد: حضور مدیران فاقد تخصص در سینمای ایران اشتباهات فاحشی را رقم زده است؛ مدیرانی که خودشان در اکثر مواقع در ارشاد یا جاهای دیگر حضور پیدا می کنند فاقد تخصص و تجربه و مهارت هستند و این در حالی است که یک مدیر باید متخصص باشد تا بتواند درست مدیریت کند. اینکه صرفاً کسی در رشته ای تحصیلات عالیه داشته باشد فایده ای ندارد. سوأل بنده این است که کدامیک از مدیران سینمایی ما سر صحنه فیلمبرداری دارای تجربه بوده اند؟ اگر هم تجربه ای بوده یا برای سرگرمی بوده یا تفریح!

این سینماگر خاطرنشان کرد: این مدیران هستند که می آیند و با اظهارنظرهای غیرتخصصی می گویند چون طرف ۴ فیلم کوتاه ساخته یا مدرک سینما دارد باید به او مجوز کارگردانی بدهیم! آقایان شما باید اول ببینید تعریف فیلم کوتاه و فیلم بلند چیست! نکند شما به صورت زمانی فیلم ها را حساب می کنید؟ به نظر شما هر کس فیلم کوتاه خوب ساخت می تواند فیلم بلند بسازد؟ آیا هرکس گواهینامه رانندگی می گیرد راننده بی نقص و خوبی است؟ آیا هرکس مدرک سینما گرفت استاد است؟ آیا کسی که دانشکده افسری را تمام می کند می تواند یک شبه به عنوان فرمانده انتخاب شود؟ چنین اتفاقی محال است و تنها در زمان ۸ سال دفاع مقدس چنین استثنایی وجود داشت؛ سوأل بنده از مدیران این است که مگر ما امروزه در شرایط جنگ سینمایی و فرهنگی هستیم که چنین بی محابا به این افراد مجوز می دهند؟

سخایی شاهرودی در همین راستا متذکر شد: آیا کسی که از دانشکده پزشکی فارغ التحصیل می شود یکباره به او مجوز طبابت می دهند یا باید مدت ها طرح بگذارند و دستیاری کند؟ این باعث افسوس است که فقط در سینمای ما همه چیز راحت است و به حال خود رها شده!؛ ما نیروهای متخصص و متعهد لازم داریم، این حرف اصلی و اول انقلاب است! گویا برخی افراد حرف های اصلی انقلاب را به فراموشی سپرده اند!

دستیار اول کارگردان فیلم های سینمایی «قسم» و «فراری» با بیان اینکه تنها بی سوادی مدیران باعث این اتفاقات می شود تصریح کرد: سوأل بنده این است که آیا این آقایان اصلاً در زندگی شان هدایت پروژه ای را بر عهده داشته اند؟ ایا دکوپاژ کرده اند؟ آیا با عوامل حرفه ای گپ زده اند؟ معلوم است وقتی این کارها را نکرده اند نمی دانند و بلد نیستند! در شورای پروانه ساخت چرا امثال آقای جیرانی این خبط را مرتکب می شود که به چنین فردی مجوز کارگردانی بدهد؟ آیا هر فردی که ۴ فیلم کوتاه آورد می تواند کارگردان باشد؟ هر فردی جدیداً سرمایه بیاورد و تهیه کننده حمایتش کند می تواند کارگردان باشد؟

سخایی شاهرودی تأکید کرد: فردی که تجربه کار حرفه ای ندارد نمی تواند گروه را هدایت کند. این تفکر فاجعه آمیز است که بخواهند عوامل حرفه ای فیلم را اداره کنند. فاجعه بارتر آنجا است که این افراد چون پول دارند عوامل حرفه ای را جذب می کنند و از قبل حرفه ای بودن این افراد خود را بالا می کشند. اما سوأل اینجا است که آیا صنفی ایشان را تأیید می کند؟ آیا ایشان سابقه حرفه ای دارد؟ من نمی دانم کانون کارگردانان چرا علیه این اقدام زشت موضع نمی گیرد؟ قدیم امتیازبندی بود، تشخیص بود. تجربه باید تشخیص بدهد چه کسی کارگردان است. خوب بودن فیلم کوتاه که دلیل نمی شود. معلوم نیست اصلاً خود فرد آن را ساخته یا عوامل حرفه ای آن را ساخته اند؟

وی ادامه داد: برخی افراد با دفاع غلط و بی سوادی تیشه به ریشه سینما می زنند؛ ما باید به اندازه تخصص مان صحبت کنیم نه جایگاهی که به ما داده اند! ما باید به اندازه تخصص رفتار کنیم نه اینکه فکر کنیم چون پست و مقامی داریم هر حرفی را می توانیم بزنیم.

این سینماگر خطاب به مدیران سینمایی گفت: چطور فردی می آید ۴ تا فیلم کوتاه می سازد و با فوق لیسانس می تواند مجوز کارگردانی بگیرد؟ پس از این پس اگر فردی ۴ فیلم کوتاه تهیه کرده بود به او مجوز تهیه کنندگی هم بدهید! ببینم آیا این اتفاق رخ می دهد؟ محال است! چرا؟ چون دور از جان تهیه کنندگان متعهد و اصیلی که در سینما وجود دارند، تهیه کنندگانی که  با رانت و دروغ و زور و تحمیل به تهیه کنندگی رسیدند اجازه این کار را نمی دهند! این روزها منفعت آقایان در این است که فرد سرمایه دار را کارگردان کنند و نتیجه برایشان مهم نباشد. این یعنی سم، ویرانی و تخریب فرهنگ و هنر و سینما!

وی ادامه داد: بنده با صدای بلند عرض می کنم غلط می کنند بخواهند در مورد سینمای حرفه ای افراد غیرحرفه ای را وارد کنند. اما نکته دیگری که حائز اهمیت است اینکه بخشی از نابسامانی به اهالی سینما بازمی گردد. این فرهنگ که هرکس را توانستیم آوردیم به سینما از خود ما اهالی سینما نشأت می گیرد! آیا خود ما در حرفه های مان از آدم های حرفه ای استفاده کردیم؟ از خاک خورده ها استفاده کردیم؟ چقدر از بازیگران دوره دیده استفاده کردیم؟ چقدر از دوست و رفقای مان برای حضور در فیلم ها استفاده کردیم؟ چقدر به صرف پول و سرمایه گذاری آمدند نقش خردیدند و در سینما بازیگر شدند و ما صدای مان درنیامد؟ از این رو ما باید سوزن را به خودمان بیشتر بزنیم.

سخایی شاهرودی در خاتمه اظهاراتش افزود: چقدر صنوف برای استفاده از حرفه ای ها تأثیرگذار بودند؟ ما دارای این نقص هستیم. عیب و ایراد در کارگردانی و تهیه کنندگی از آنجایی است که پروانه ساخت می دهند بدون هیچ تجربه ای وارد می شوند؛ همه این ایرادات از ماست.